Zgrade prepuštene zubu vremena, kao i volji nesavesnih građana u ulici Nikole Pašića, pored „Slatke kućeˮ, prostor su širenja nesnosnog smrada. Sa ulice, gledano prema objektima, Kragujevčani su u prilici da susretnu ljude s „izrazom olakšanjaˮ na licu, dok su za stanare okolnih zgrada, prinuđene da se ovuda zavlače, eksplicitniji prizori redovna slika.
Kako se ne radi o zgradama jedinstvene sudbine u gradu, ranije su u njima sklonište nalazili beskućnici, a sklonost urušavanju sada predstavlja opasnost po „posetioceˮ.
Prema katastru nepokretnosti, parcela i pripadajući objekti u vlasništvu su građevinsko-trgovinskog preduzeća „Oikodomiˮ doo (društva sa ograničenom odgovornošću). Budući da se radi o privatnoj svojini, iz komunalne milicije poručuju da problem nije u njihovoj nadležnosti, te da je potrebno obratiti se komunalnoj inspekciji. Na poziv redakcije, međutim, iz ove službe brojevi telefona su blokirani.
U nizu poziva koji je usledio krenuli smo od Gordane Tomić – glavnog komunalnog inspektora, koja nas upućuje na sekretara sekretarijata, Miroslavu Petrović. Od nje saznajemo da je jedina osoba koja ima ovlašćenje da iznosi informacije ove prirode Zorica Avramović, v.d. načelnika gradske uprave za inspekcijske poslove i komunalnu miliciju, koja nas pak upućuje nazad na sekretara, Miroslavu Petrović.
S obzirom na navedeno, redakcija Glasa Šumadije institucijama grada Kragujevca postavlja pitanje kome se građani uopšte mogu obratiti u ovoj i sličnim situacijama?
Piše: Janko Milošević
