Komemoracija povodom smrti Jovana Pavlovića Bojadžića biće održana danas u 10.30 časova u skupštinskoj sali Zgrade grada.
Sahrana će se obaviti na Varoškom groblju u Kragujevcu, sa početkom u 13.00 časova.
Goran Nikolić, maratonac paraolimpijac, zbog sprečenosti da prisustvuje komemoraciji i sahrani svog, kako je napisao, dugogodišnjeg saradnika i prijatelja Jovana Pavlovića-Bojadžića, imao je potrebu da se oglasi.
Prenosimo pismo Gorana Nikolića:
Svako od nas se rodi sa samo jednim, ali uzvišenim ciljem, da bude čovek. Milovan Ilić Minimaks jednom prilikom reče: „Ljudi su često posejani, ali su retko nikli“. Danas se opraštamo od retko niklog čoveka Jovana Pavlovića-Bojadžića.
Čoveka iz porodice, takođe retko niklih ljudi koji su se davali zajednici a suočili se sa velikim
nepravdama. Za razliku od svojih znamenitih predaka industrijalaca i vizionara koji su dali značajan doprinos razvoju našeg grada, Jovan je sopstvenu društvenu odgovornost iskazao na drugačiji način kojim je ostavio jedinstven, dubok i neizbrisiv trag u vremenskom okviru koji sam imao čast da delim sa
njim.
Naš poslovni odnos započet 2005. godine na realizaciji manifestacije „Tandem biciklistički maraton Kragujevac – Mostar“ koji je postao tradicionalan prerastao je u prijateljstvo. Ovom manifestacijom je obnovljeno bratstvo dva grada koje je utihnulo nesrećnih devedesetih godina prošlog veka.
Slobodan sam reći i odgovorno tvrdim da je ova manifestacija zbog svih postignutih efekata, institucionalne podrške sa najviših insatci, ali pre svega zbog razmene velikog broja mladih bila zrela za proglašavanjem nematerijalnog javnog dobra UNESCO-ve baštine da je neljudi nisu grubo prekinuli 2020. godine.
Dragi Joco, zajedno smo se radovali punoletstvu drage manifestacije i dvodecenijskom jubileju. Manifestaciju su prekinuli ali su ostala neraskidiva prijateljstva, ljubavi i poštovanje među ljudima
koji su bili tvoja inspiracija.
Naši životi su samo crtica koja se nalazi između godine rođenja i smrti. Tvoja crtica je blistava i odiše dobrotom, ljubavlju prema ljudima. Na jednom zidu u foajeu Bogoslovije u Kragujevcu piše: „Rastajemo se danas ovde, da bismo se jednog dana sreli tamo gde rastanka više nema“.
Počivaj u miru dragi prijatelju, jer Ti to zaslužuješ.